මට මාව අඳුනන්න පුලුවනියි කීවොතින් ???

කාලයක් තිබුණා මට - ගොම පොලවෙ නිදාගෙන

ඇලෙන් ඇඟ හෝදලා - බිම ඉඳන් බත් කාපු

බඩ නැතත් හිත පිරුණු - ඒ සොඳුරු ජීවිතේ

හීනෙනුත් දකින්නට - අද පෙරුම් පුරනවා

මහ නියරේ ඇවිදගෙන - වක්කඩෙන් ගොඩවෙලා

කලිසමක් කමිසයක් - බැනියමක් ඔතාගෙන

කොළඹ බස් එකක නැග - තොට ලඟින් බැහැපු මම

ආයේ ගියේ නෑ ගමට - අමතකයි ගමේ නම

කැම්පස්ද, හොස්ටල්ද - සයිබාවේ කැලෑවද

ලෙක්චස්ද, පොත් ගුලද - පෙලපාලි, පිකටින්ද,

චමරියද, කැන්ටිමද - මහපොලද, බර්සරිද

හීන් සුවඳක් වගේ - ඉඳහිටලා දැනෙනවා

එකෝමත් බෝඩිමක - මම ගෙවපු ජීවිතේ

සැහැල්ලුයි සුන්දරයි - වගකීම් හරි අඩුයි

ඇඳක් පුටුවක් එක්ක - අඹ ලෑලි මේසයක්

රජ ගෙදරටත් වඩා - සැපයි ඒ කාමරේ

අතේ රෙදි හෝදලා  - දෙපැත්තට වැලක් ඇද

අව්වෙ රෙදි වේලලා - තනියමම මැද ගත්තා

බෝඩිමේ එහා වැට - පැනලා වවුලෙක් වගේ

හැමදාම හැන්දෑවේ - රන් තැඹිලි ගෙඩි බිව්වා

ඉඳහිටලා බෝඩිමේ - අයන් එක රත් කරලා

පොල් රොටි පිච්චුවා - අක්කගේ උදව්වෙන්

ජීවිතේටම කාපු - රසම රස පොල් රොටිය

ඉන් පස්සෙ ලැබුනේ නෑ - ඒ වගේ රස කෑම

හැමදාම බැරි හින්දා - ඒ රොටි පුච්චන්න

අහල ඇති ගෙදරකින් - හන්දියේ කඩයකින්

පුංචි වෙනසක් එක්ක - ආප්පත් කෑව බව

යාන්තන් මතකයක් - මගේ හිතේ තියෙනවා

පඩි දවසේ  කොල්ලුපිටි - රතුපාට කඩයකින්

සකේ සහ තායි බත් - වොඩ්කා සමගින් ඩෙවල්

ඊට පසු නයිට් ක්ල්බ් - නානගේ කොත්තුවක්

පට්ට රසයක් විඳපු - ඒ කාලේ ජීවිතේ

තැතින් තැන නතර උන  - අකීකරු මගේ හිත

නූලකින් ගැටගසා - එක තැනක හිරවෙලා

වෙරි බැහැපු ජීවිතේ - දැන් සිහිය ඇවිල්ලා

මට මොකද මේ උනේ - අදත් මම හිතනවා

පැදුරේ නිදි කිරපු මම - නිදියන්නේ සැප ඇඳක

පයින් බඩගාපු මම - අද යන්නේ රෝද උඩ

තනතුරුද ගරු සරුද - කහවනුද  ඇතත් මට

මොකක්දෝ හිස්බවක් - ජීවිතේ තියෙනවා

හුදකලා නිම්නවල  - අඳුරු ගල් ලෙන් අතර

කලකදී මග ඇරුනු - අහිමිඋනු ජිවිතය

ලන්තෑරුමක් අරන් - වැටී වැටී දන ගගා

කොතැනදෝ සිත සිතා - දැනුත් මම හොයනවා

මට මගේ ජිවිතය - මුණ ගැසුනොතින් යලිත්

අඳුනන්ද පුලුවන්ද - මම මගෙන් අහනවා

මට මාව අඳුනන්න - පුලුවනියි කීවොතින්

........ .......... - ......... ....... .................?